Ayşenur ve İkbal’in Katili Semih Çelik’in Annesi Konuştu: “Keşke Ben Ölseydim!”

Geçtiğimiz gün İstanbul Fatih’te 19 yaşındaki Semih Çelik’in vahşice katlettiği Ayşenur Halil ve İkbal Uzuner’in acısı tüm ülkeyi sarmış durumda.

Yaşanan olayın tesirleri sürerken, katil Semih Çelik’in annesi birinci sefer SABAH gazetesinden Yunus Emre KAVAK’a oğluyla ilgili açıklamalarda bulundu.

Pandemi sürecinde oğlunu kaybettiğini açıklayan anne, “Defalarca hastaneye götürdüm, doktor doktor gezdirdim hepsi kayıtlarda vardır. Uygun bu çocuk ergenlik psikolojisi dediler. Oğlumun durumunu fark edince ben İkbal’in ailesine dedim kızınızı uzak tutun götürün kızı izinizi kaybettirin dedim.” dedi.

Semih Çelik’in annesi ayrıyeten, “Ben bir anneyim kim ister evladı bu türlü bir olaya karışsın. Gencecik model üzere kızlar toprak oldu. Keşke kendini yaksaydı kızlara bir ziyan vermeseydi” dedi.

“Ben evladım için çok çaba ettim. Hastanelere götürdüm. İntihar etmeye kalktığında doktora götürdüm. Bir şeyi yok dediler. Konuta ambulans çağırdım bunun ambulanslık durumu yok dediler. Ben çırpındım yandım bağırdım fakat oğlumu iyileştiremedim. “

“Ne olduysa pandemi sonrası odasına kapanınca oldu. Oğlumdaki durumu görünce ben İkbal’in ailesine ulaşıp kızınızı uzak tutun. Oğlum güzel değil kızınızı alın kaybedin dedim.”

‘Okuldan naklini aldılar lakin irtibatları yeniden kopmadı. İkbal de geçen yıl hap içip intihar teşebbüsünde bulunmuştu. Ondan sonra bir mühlet uzaklaştılar ancak yeniden de ilişkileri kopmadı.’

Olay günü oğlunun kendisini manzaralı aradığını söyleyen anne, “Oğlum ne yapıyorsun nasılsın dedim. Anne yeterliyim Ayşenur yanımda artık lavaboda, çekiniyor ekrana girmek istemiyor dedi. Biraz sağdan soldan sohbet ettik kapattı. Hiçbir anormallik sezmedim. Oğluma ne olduysa pandemi sonrası uyuşturucu kullanımında oldu” dedi.

“Semih’le İkbal’in buluşma yeri zati surlardı. Onlar daima orada buluşuyorlardı. İkbal ile ilişkilerini bir türlü kesmediler. O da Semih’i bırakamıyordu. Ben de bir anneyim ben ister miyim bir annenin önüne evladının başı atılsın.”

‘Ben kendi acımı yaşayamıyorum. Kimse beni anlamıyor, ben makûs değilim ben çabaladım uğraştım lakin evladımı kurtaramadım. Keşke yalnızca kendini yaksaydı da o gencecik kızlara bir ziyan vermeseydi.’ 

Oğlunun odasında daima tabiat ve bayan fotoğrafları çizdiğini söyleyen anne, “”Ama ben o denli makus çizimlere denk gelmedim. Ben birinci sefer gördüm o denli bir çizimi. Daima tabiat çizerdi, bazen bayan fotoğrafları çizerdi. Bana gösterirdi. Oğlum beşerlerle konuşmasını bilen boş konuşmayan biriydi. Donanımlı okumayı seven bir çocuktu.” dedi.

‘Kasap olarak işe girdiğinde biraz parası oldu muhtemelen o periyot de uyuşturucu alıyordu. Onun dışında benim verdiğim harçlıklarla geçinirdi. O parayla uyuşturucu alması mümkün değil.’

“Ben çok büyük acı çekiyorum evladım günlerdir toprakta fakat ben o kızlar için üzülüyorum çaresiz kaldım. Oğlumun meselesini çözemedim, intihara meyilliydi keşke yalnızca kendi gitseydi.”